باز در کلبه ی عشق، عکس تو مرا ابری کرد.عکس تو خنده به لب داشت ولی اشک ، چشم مرا جاری کرد
مثل شقایق زندگى کن:کوتاه اما زیبا،مثل پرستو کوچ کن:فصلى اما هدفمند،مثل پروانه بمیر:دردناک اما...عاشق
در صفحه شطرنج زندگی همه ی مهره های من مات مهربانی تو شدند و من قلبم را به تو باختم
هرگز برای عاشق شدن، به دنبال باران و بهار و بابونه نباش. گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه ای می رسی که ماه را بر لبانت می نشاند
محبت مثل یک سکه میمونه که اگه بیفته تو قلک قلب دیگه نمیشه درش اورد اگرم بخوای درش بیاری باید اونو بشکنی
جمله ی آخر شرح حال هر کسی باشه خیلی سخته خیلی...
بازم عشق؟
عشق مزخرفه.
عشق جز به خدا و خانواده و وطن و دوست فکر می کنم عشق نباشه.
آره عشق...
از حضورت ممنونم حمید جان
بی شک من قبل از هر چیز عشق به خدا رو دارم که کلی کمکم کرده
اما با مزخرف بودن عشق مخالفم چرا که اگه مزخرف و بی معنا بود خداوند اون رو در وجود ما قرار نمیداد...
لینکت کردم